Wiadomo Wam zapewne, że nauka języka angielskiego czasami może przyprawić o ból głowy – czy to za sprawą większej ilości wyjątków od reguł, czy też przez odbiegającą od wszelkich norm wymowę, czy wreszcie przez słownictwo, które bywa doprawdy dziwaczne. Dziś przyjrzymy się ośmiu słowom w języku angielskim, których istnienie pierwszy lepszy zjadacz chleba jak nic poddałby w wątpliwość, gdyby nie fakt, że można je znaleźć w słowniku. Tak więc są niezbite dowody na to, że nie wymyśliłem ich sam… Ale do rzeczy – przed Wami plejada anglojęzycznych dziwadeł rodem ze słownikowego cyrku na kółkach!
Kerfuffle (zamęt, zamieszanie)
Słowo to krąży w języku angielskim od XIX wieku. Prawdopodobnie pochodzi z języka galickiego lub celtyckiego. Przykład:
Why is John shouting at everybody in the office? Why is he making such a kerfuffle?
Hullaballoo (harmider)
To słowo pojawiło się nieco wcześniej, bo w połowie wieku XVIII; znaczenie zaś ma podobne do brzmienia… Przykład:
Did you hear all that hullaballo in the street? I wonder what was going on…
Ragamuffin (obdartus)
Słowo “ragamuffin” nie ma nic wspólnego z muffinkami; pojawiło się już w średniowieczu i wywodzi się od słowa „rag”, oznaczającego startą, brudną szmatę. Przykład:
My son was playing outside and he came home completely dirty like a little ragamuffin!
Whippersnapper (młodzieniaszek, cwaniak)
Nieco przestarzałe już słowo, będące w użyciu od XVII wieku. Było używane w dwóch znaczeniach: do określania młodych, leniwych osób bez ambicji, a także do uliczników z ciągotami do drobnych przestępstw. Dziś znaczenie uległo zmianie i słowo „whippersnapper” określa zbyt pewnych siebie młodych cwaniaczków. Przykład:
Those kids down the block are just a bunch of irresponsible whippersnappers!
Gobbledygook (bełkot, nowomowa, urzędniczy żargon)
Zamknijcie oczy i wyobraźcie sobie indyka (oczywiście z UK!), który próbuje Wam coś powiedzieć. Jaki wydaje dźwięk? No przecież! „Gobble, gobble, gobble”. I wierzcie lub nie, ale właśnie z tych indyczych dźwięków wywodzi się owo słówko! Jest używane od lat 40. ubiegłego stulecia do określenia niezrozumiałego bełkotu lub żargonu. Przykład:
All those IT specialists were just talking a load of gobbledygook and I could not understand a single word!
Poppycock (andronym, duby smalone)
Czy przyszło Wam kiedyś słuchać wyssanych z palca bzdur, opowieści o pseudo-faktach, niepopartych niczym historii i teorii? Oto właśnie znaczenie tego słowa, które na pierwszy rzut lingwistycznego oko może być mylące, ponieważ nie ma nic a nic wspólnego z makami (ang. „poppy”). Wywodzi się natomiast z holenderskiego “pappekak”, co można przetłumaczyć jako „miękka kupa”… W użytku od XIX wieku. Przykład:
I just hate people on YouTube telling loads of poppycock without any real knowledge about the subject!
Lackadaisical (bez życia, apatyczny, niefrasobliwy)
Przymiotnika tego używamy do opisania osoby leniwej, z zerowym entuzjazmem, bez grosza determinacji i woli działania. Nie wiadomo, skąd owo słowo pochodzi, natomiast pierwszy raz odnotowano jego istnienie już w XVIII wieku. Przykład:
My cousin has no job and is not even thinking about finding one – he is the most lackadaisical person I’ve known!
Lollygag (wałkonić się, obijać, leserować)
Jedyny czasownik na liście – ale za to jaki! Używamy go do opisywania próżnej bezczynności, leniuchowania w najlepsze, nierobienia zupełnie niczego. Funkcjonuje od XVIII wieku i nie bardzo wiadomo, skąd się wziął w języku angielskim, ale dobrze, że jest! Przykład:
Last weekend I just couldn’t stop lollygagging – I did practically nothing…
Commenti