Antyczni Grecy ochrzcili dni tygodnia imionami znanych im ciał niebieskich – słońca, księżyca oraz pięciu planet (poza Ziemią), które z kolei nosiły boskie przydomki: Ares, Hermes, Zeus, Afrodyta i Kronos. Dni tygodnia nazywali Theon hemerai – dniami bogów. Antyczni Rzymianie mało oryginalnie, acz nad wyraz chytrze podkradli pomysł, zastępując grecki panteon swym własnym. Toteż w rzymskim tygodniu mieli swój dzień Mars, Merkury, Jowisz, Wenus i Saturn. Ludy germańskie, w tym plemiona anglo-saksońskie, dokonały kolejnej podmianki, oszczędzając jedynie Saturna, obok którego w kalendarzu zadomowili się Tiu (Twia), Woden (Odin), Thor i Freya (Fria).
W okolicach pierwszego wieku naszej ery, Rzymianie rozpoczynali tydzień od soboty, jednakże z czasem kult słońca wezbrał na sile, w efekcie czego drugi dzień tygodnia - niedziela (Sunday) - dopchał się do koryta, oficjalnie zajmując miejsce numero uno. Poniżej znajdziecie krótki opis historii angielskich nazw dni tygodnia aktualnie panoszących się w kalendarzach, wraz z ich historycznymi odpowiednikami.
SUNDAY - SUN'S DAY
Nazwa wywodzi się z łacińskiego dies solis, co oznacza dzień słońca. Dzień ów był świętem celebrowanym przez pogańskich obywateli Republiki Rzymskiej.
Middle English sone(n)day lub sun(nen)day
Old English sunnandæg "day of the sun"
MONDAY - MOON'S DAY
Tym razem zamiast łaciny mamy anglo-saksońskie pochodzenie: monandaeg, czyli dzień księżyca. Niegdyś w drugi dzień tygodnia składano hołd bogini księżyca.
Middle English monday lub mone(n)day
Old English mon(an)dæg "day of the moon"
TUESDAY - TIU'S DAY
W kulturze germańskiej/staroangielskiej Tiu (Twia) jest bogiem wojny i nieba, często identyfikowanym z nordyckim bogiem Tyrem.
Middle English tiwesday lub tewesday
Old English tiwesdæg "Tiw's (Tiu's) day"
WEDNESDAY - WODEN'S DAY
Z kolei w środę czcimy Odyna, który w mitologii anglo-saksońskiej nosi imię Woden. Woden najprawdopodobniej jest równie charyzmatycznym, co charakternym bogiem, o czym świadczy etymologia jego imienia:
wod "violently insane" + -en "headship"
Jak to się mówi po angielsku: no questions asked…
Middle English wodnesday, wednesday, lub wednesdai
Old English wodnesdæg "Woden's day"
THURSDAY - THOR'S DAY
Ostatnimi czasy Thor zyskuje na popularności dzięki kasowym produkcjom z Hollywood, jednakże ów nordycki bóg piorunów dzierżący młot Miölnir już od dawna robi karierę jako gwiazda każdego czwartku.
Middle English thur(e)sday
Old English thunresdæg "thunder's day"
Old Norse thorsdagr "Thor's day"
FRIDAY - FREYA'S DAY
Tym razem czcimy boginię – i to nie byle jaką, choć wciąż nordycką. Freya (Fria) jest bowiem boginią wszystkiego, co dobre, czyli: miłości, piękności, płodności oraz… hmmm… bujnej prokreacji. Jak sami widzicie, nie bez powodu Freya stoi na czele Walkirii i dorobiła się własnego dnia. Jej imię wywodzi się z germańskiego Freo, czyli wolny (free) oraz ukochany, drogi sercu. Często mylona i utożsamiana z germańską/nordycką boginią o imieniu Frigg – żoną Odyna, panią chmur, nieba i miłości małżeńskiej (już bez fajerwerków…).
Staroangielskie frigedæg ma następującą etymologię:
Frige (dopełniacz w liczbie pojedynczej od Freo) + dæg "dzień"
Middle English fridai
Old English frigedæg "Freya's day"
SATURDAY - SATURN'S DAY
I w końcu bóg z mitologii rzymskiej – Saturn. Dzień ku jego chwale w języku anglo-saksońskim zwał się sater daeg, z kolej starożytni rzymianie używali nazwy dies Saturni.
Middle English saterday
Old English sæter(nes)dæg "Saturn's day"
Comments